Wo 27/02/2019 MJ is even spoorloos

Vanuit Puertito aan de kust moeten we opnieuw omhoog om in Güimar terug op de TF-28 te geraken. Vergeleken met gisteren rijden we nu door een veel aantrekkelijker gebied. Er wordt hier aan wijnbouw gedaan. De wijnvelden worden aangelegd op kleine terrassen. Aan de grootte ervan heb ik niet de indruk dat hier grote hoeveelheden wijn worden geproduceerd.
Toen we in de ochtend bergop reden richting Güimar reed ons een groot peloton fietsers voorbij. In de namiddag gaan we ze nog tegenkomen maar dan is het al lang geen compact peloton meer. Ze hebben ook een volgwagen die wel degelijk nodig is. Een van de fietsers is ten val gekomen en moet in de laatste 30km van zijn allerlaatste etappe van zijn fietsvakantie mee in de volgwagen. Wat ze niet bij hebben is een EHBO-kit. Wij hebben dat wel mee en lenen ons ontsmettingsmiddel even uit aan de ongelukkige fietser.
Wanneer het lange tijd bergop gaat moet ik geregeld langs de kant gaan wachten op MJ. Wanneer ik in Arico nog eens wil wachten loopt het even fout. Aan een rondpunt vind ik het niet zo'n geschikte plaats om langs de kant van de weg te gaan staan en daarom fiets ik nog iets verder waar wat meer ruimte is maar wel net uit het gezichtsveld van het rondpunt. Wanneer MJ even later aan het rondpunt komt vergeet ze even dat ze de TF-28 moet blijven volgen en neemt een verkeerde afslag die naar beneden naar de kust gaat. Gelukkig duurt het niet al te lang tot ze beseft dat er iets niet klopt en keert ze terug naar het rondpunt waar ik ondertussen toch ook al wat ongerust ben geworden en al enkele voetgangers fietsers en automobilisten heb aangesproken met de vraag of ze haar nergens hebben gezien.
Met 74km wordt het vandaag onze langste etappe tot nu toe en met 1.333m hoogtemeters, het wordt dan ook een lange dag. Eer we ons tent opgezet hebben, naar de winkel geweest zijn en gekookt hebben is het al donker als we aan het eten zijn, gelukkig is de camping goed verlicht.

Di 26/02/2019 De piramides van Güimar

Voor wie op zoek is naar een rustige niet al te toeristische vakantiebestemming op Tenerife is Puertito de Güimar zeker een optie.
Wij nemen nog eens de bus om de 'Pirámides de Güimar' te bezoeken. Het etnografisch park en botanische tuin is in 1998 door Thor Heyerdahl in het leven geroepen. Thor Heyerdahl verwierf vooral beroemdheid vanwege zijn verschillende vaartuigen waarmee hij de oceaan overstak en hiermee zijn hypothese over de contacten tussen oude beschavingen wilde bewijzen. Zelf herinner ik mij nog de berichtgevingen uit 1969 en 1970 toen hij met de Ra en de Ra II de Atlantische Oceaan overstak. In het museum is onder andere een replica te zien van de Ra II. De 'Pirámides de Güimar bieden nog veel meer zoals een piramiden complex, een museum, een auditorium, gespecialiseerde tuinen zoals een tuin met giftige planten, … Wij hebben ruim drie uur doorgebracht in het park maar we hadden er nog veel meer tijd kunnen besteden hadden we echt alles in detail willen bekijken. Weer een aanrader.

Ma 25/02/2019 Een grote stad uitrijden is zelden een pretje

Een grote stad uitrijden met de fiets is zelden een pretje en dat geldt ook voor Santa Cruz de Tenerife. Dat het vanaf de haven bergop gaat is op zich niet zo erg maar wat wel erg vervelend is zijn de zeer talrijke verkeerslichten waarvoor je telkens moet stoppen en daarna vanuit stilstand weer moet vertrekken. Een volgeladen fiets op gang trekken is niet altijd makkelijk en zeker niet als het dan nog eens bergop gaat. Je moet dan ook nog opletten voor de barsten en putten in de weg, de verzakte riool deksels en de roosters waarvan de spleten even breed zijn als onze banden. Je moet dan ook zien dat je elkaar in het drukke verkeer niet uit het oog verliest. We zijn om 9u15 vertrokken en pas om 11u en 13km verder komt er een einde aan de stadsdrukte. Langs de oostkust van Tenerife lopen er van noord naar zuid twee wegen, De TF-1 autostrade en de TF-28. Dankzij de parallel lopende autostrade is het op de kleinere TF-28 vrij rustig fietsen, het wegdek is wel aan vernieuwing toe. Het is een leuke kronkelende weg die op de kaart staat aangegeven als een scenic route maar dat is volgens ons voorlopig toch wat te veel eer.

Voor we kunnen vertrekken nog eerst even trappen doen

Zo 24/02/2019 De puzzel wordt wat ingewikkelder

Volgens informatie die we gekregen hadden op het toerisme bureau zou er om 11 uur in het kader van het nakend carnaval een muziekoptreden zijn in de Calle Candelaria. Ter plaatse is er echter niets te merken van enig optreden. We keren dan nog maar eens terug naar de 'Mercado de Nuestra Señora de Africa'. Op een zondag is het hier bijzonder druk. We bezoeken ook het 'museo de Belles Artes'.
Op de terugweg naar ons appartement gaan we in de haven nog eens informeren naar bootverbindingen tussen Santa Cruz de Tenerife en Santa Cruz de La Palma. Al onze vorige bootverbindingen was met de rederij Fred Olsen. Zij hebben enkel een bootverbinding met SC de La Palma vanuit Los Cristianos dat ligt in het zuiden van Tenerife, we zitten nu in het Noorden. We gaan nog eens informeren bij Armas, een andere rederij maar ook zij hebben geen verbinding van SC de Tenerife naar SC de la Palma. Dat is een streep door onze rekening want onze planning was om Tenerife volledig rond te fietsen. Eenmaal terug op ons appartement ga ik de verschillende verbindingen van de drie rederijen die actief zijn op de Canarische eilanden nog eens nakijken. Enkel Transmediterránea heeft een bootverbinding van SC de Tenerife en SC de La Palma maar enkel op donderdag. Als we vanuit Los Cristianos heen en terug naar El Hierro willen zullen we beroep moeten doen op Armas. Een verbinding tussen Los Cristianos en La Gomera kan dan weer met Fred Olsen. Het wordt dus weer een heel gepuzzel om alles in elkaar te laten passen. Zo'n gepuzzel is eigen aan onze manier van reizen, dat is net wat we er zo leuk aan vinden maar er kruipt wel heel wat tijd in. Gelukkig ben ik iemand die maar weinig uren slaap nodig heeft, veel is dan ook nachtelijk werk. Op de koop toe zit ik nog met mijn laptop die soms rare kuren vertoond. Vermoedelijk een 'malware virus'. Mijn hoofd staat er niet echt naar om ook daarvoor ook nog eens een oplossing te zoeken. Gelukkig kan ik hiervoor beroep doen op mijn beste vriend Robert die voor mij het nodige opzoekingswerk wil doen en mij een mogelijke oplossing kan aanreiken, wat hij ondertussen al gedaan heeft, waarvoor dank. Wanneer je voor en langere periode op trektocht wil gaan moet je wel eens vaker rekenen op de hulp van het thuisfront. Ook onze behulpzame buren Eddy, Freddy en Patrick zijn we dank verschuldigd. Dan zijn er nog onze dochters Iris en Ines die zorg willen dragen voor onze post en paperassen. Mijn moeder in het rusthuis kan tijdens onze afwezigheid dan weer rekenen op onze kinderen en mijn zorgzame nicht Elza. Onze zoon Dimitri brengt ons met onze fietsen naar Zaventem en haalt ons af. Het wordt stilaan een lange lijst van mensen waar we op kunnen rekenen.

Za 23/02/2019 Een voorval dat slecht had kunnen aflopen

Voor een eerste rondrit op Tenerife zonder bagage trekken we meteen de bergen in door het 'Parque Rural de Anaga'. Het wordt meteen een behoorlijk pittige rit van 60km met maar liefst 1.289 hoogtemeters en zoals het wel vaker is op de Canarische eilanden is het één lange beklimming gevolgd door een lange afdaling. Tijdens de afdaling stoppen we in La Laguna, de vroegere hoofdstad van Tenerife. We slenteren wat door de straten om de mooie beschilderde huizen te bewonderen. Een schilderachtig stadje, zeker een bezoekje waard.
Wanneer ik onderweg even langs de weg ga staan om op MJ te wachten komt er een man en een vrouw naar me toe. De man vraagt of ik een euro kan wisselen, zogezegd om te bellen. Dat vind ik al een rare vraag temeer daar de vrouw even verderop op een smartphone zit te tokkelen. Dan wil de man plots weer een briefje van 10 euro wisselen voor twee van 5. Wanneer ik mijn portefeuille neem staat hij plots aan de andere kant van mijn fiets zodat hij goed kan zien wat er in mijn portefeuille zit. Dan wil hij plots toch weer muntjes in plaats van briefjes. Wanneer ik mijn portefeuille weer wegstop en opnieuw mijn portemonnee neem zie ik dat hij met zijn hand in mijn stuurtas wil geraken. Nu is het wel overduidelijk wat zijn bedoeling is. Ik geen hem een tik op zijn hand en duw hem naar achteren. Gelukkig was ik nog net wantrouwig en alert genoeg want dit had anders wel eens een zeer nare ervaring geweest. Wanneer ik het even later aan MJ vertel zegt ze dat de man aan haar ook al gevraagd had om geld te wisselen. Dit voorval zal er wel voor zorgen dat we in de toekomst nog voorzichtiger zullen zijn. Het waren geen Spanjaarden, aan hun taal te horen waren het Oost-Europeanen of Russen.

Vr 22/02/2019 Santa Cruz de Tenerife

Santa Cruz mag dan wel de hoofdstad van Tenerife zijn toch is ze vergeleken met Las Palmas, de hoofdstad van Gran Canaria, relatief klein. Om de bezienswaardigheden van de stad te bezoeken heb je geen openbaar vervoer nodig, alles ligt op wandelafstand.
Een must voor Santa Cruz is een bezoek aan het 'Museo de la Naturaleza y el Hombre'. Het is een imposant museum dat ook de ontstaansgeschiedenis verteld van al de zeven Canarische eilanden. In feite zou je dit museum moeten bezoeken vooraleer je de eilanden bezoekt. We vermoeden dat een bezoek aan het museum verplicht is voor alle schoolgaande kinderen, we zien vele schoolgroepen zelfs met kleuters passeren.
We hadden ook graag een begeleid bezoek gebracht aan het 'Auditorio de Tenerife' maar dat is volledig volgeboekt, tenzij we nog drie uur willen wachten op een volgende rondleiding.
Ook de 'Mercado de Nuestra Señora de Africa' is zeker een bezoekje waard, het is een gedeeltelijk overdekte markt met allemaal aparte stalletjes.
In een appartementje logeren met een prachtig uitzicht heeft ook een nadeel. De dichtst bijgelegen supermarkt ligt beneden in de stad. Om terug te keren naar ons appartement moeten we eerst een steil straatje omhoog en dan nog een 257 trappen (MJ telde er 254). Je kan het vergelijken met een appartement zonder lift en je op de 17de verdieping woont.

Auditorio de Tenerife

Mercado de Nuestra Señora de Africa

Do 21/02/2019 A room with a view

Onze rondrit op het eiland Gran Canaria zit er op. Vandaag nemen we een ferry van Agaete naar Santa Cruz de Tenerife. Vergeleken met de vorige zeer woelige overzet is de zee vandaag heel kalm.
Wanneer we bij aankomst met onze fietsen van de ferry rijden wordt ik meteen tegengehouden door een guardia civil. Fietsen in de haven is verboden, we moeten langst de voetgangersuitgang de haven verlaten en dat kan alleen maar langs een trap of een lift. Gelukkig voor ons is de lift net groot genoeg voor één fiets.

De naam van ons logement in Santa Cruz is 'Città della Alegria' en dat doet al vermoeden dat het op een heuvel zal gelegen zijn. Ons bescheiden appartementje is inderdaad boven op een heuvel gelegen en het panoramisch uitzicht dat we hebben vanuit de living op de stad en de haven is zonder meer fenomenaal, we kunnen er wel blijven naar kijken. Dit is letterlijk 'A room with a view'.

Puerto de las Nieves

A room with a view

Wo 20/02/2019 Puerto de las Nieves & Agaete

Om Puerto de las Nieves en Agaete te bezoeken hebben we geen fiets of bus nodig, alles ligt op wandelafstand.
Ondanks dat je vanuit Puerto de las Nieves een bootverbinding hebt met Tenerife is het toch nog een relatief kleine haven. Overdreven toeristisch is het het zeker niet en dat heeft toch wel zijn charme. Er zijn plannen om de haven fors uit te breiden maar hiertegen is veel protest gekomen van de plaatselijke bevolking. Alom zie je spandoeken hangen met opschriften als 'Agaete sin macro muelle'.
Agaete heeft nog drie bezienswaardigheden. Het 'Museo de la Rama' eert het jaarlijkse belangrijkste festival maar is jammer genoeg tijdelijk gesloten. 'Huerto de las Flores' is een 19de eeuwse tuin met meer dan 300 tropische planten. Even buiten het centrum heb je dan nog het 'Maipes de Agaete' een begraafplaats met ongeveer 700 grafheuvels die een directe herinnering zijn aan de eerste bewoners van Gran Canaria en hun gemeenschap. De oudste graven zijn 1300 jaar oud.

Het natuurlijk zwembad van Puerto de las Lieves

Puerto de las Nieves

Huerto de las Flores

Maipes

Di 19/02/2019 Gáldar

Aangezien we voor twee nachten niets binnen ons budget vonden hebben we er drie van gemaakt. We zijn er maar iets boven moeten gaan maar hebben dan ook een ruim appartement ingericht voor een gezin met twee kinderen, een volledig uitgeruste keuken met zelfs een afwasmachine die we natuurlijk niet gebruiken. Onze fietsen staan veilig op de kinderkamer. Van hieruit gaan we overmorgen de boot nemen naar Tenerife.
Vandaag hebben we de bus genomen naar Gáldar, als je een stad gaat bezoeken is het altijd handiger zonder fietsen, de mensen hier waarschuwen ons altijd dat we toch erg voorzichtig moeten zijn met ze hier zo maar ergens achter te laten. In Gáldar bevind zich het Cueva Pintada Museum, het is een van de belangrijkste archeologische sites van Gran Canaria. midden in het hart van de stad en werd in de 19de eeuw ontdekt door een boer. Een bezoek biedt een reis naar het verleden van Gran Canaria met 3D-technologie en een route voor de archeologische overblijfselen van de oude stad. Niet te missen. Met hetzelfde ticket kan je ook he 'Casa Museo Antonio Padrón' bezoeken, de plaatselijke schilder die in 1968 stierf op de leeftijd van slechts 48 jaar. Zijn schilderijen konden ons zeker bekoren. Gáldar zelf is ook wel een schilderachtig stadje.

Cueva Pantada museum

Gáldar

Ma 18/02/2019 Kiezen tussen de CG2 en de CG200

Er lopen twee wegen richting Agaete, de oude CG200 en de splinternieuwe en bredere CG2. Op de OSM-kaart die ik gebruik voor mijn GPS staat de CG2 niet vermeld. Het traject dat ik had voorbereid voor mijn GPS loopt dan ook langs de oude CG200 maar al meteen blijkt dat de oude CG200 niet meer in gebruik is en volledig is afgesloten, we moeten dus wel langs de nieuwe CG2. De nieuwe weg heeft 3 rijstroken, 2 voor degenen die bergop rijden en een voor degenen die naar beneden komen. Op het zicht geeft zo'n lange rechte weg de indruk dat het slechts vals plat is maar aan onze kuiten voelen we wel dat de bordjes langs de weg die een stijgingspercentage van 6% aangeven wel degelijk juist zijn. We worden dan ook nog eens meermaals getrakteerd op een sterke tegenwind.
Na zes kilometer zien we dan toch weer een afslag naar de oude CG200. We beginnen te twijfelen welke weg moeten we nu nemen. Als we de oude weg nemen moeten we tot 600 meter omhoog fietsen, van de CG2 weten we dat er een lange tunnel is door de berg. We vragen ons af of we er wel met de fiets door kunnen/mogen rijden. Voor de zekerheid doen we een passerende auto stoppen en vragen aan de chauffeur of het mogelijk is. Het zou geen enkel probleem zijn. We besluiten dan toch maar op de CG2 te blijven, gelukkig. Drie kilometer verderop komen we aan de tunnel. Hij 3.162 meter lang goed verlicht en (alsof men het speciaal voor ons heeft gedaan) is de rechter rijstrook afgesloten voor het gemotoriseerd verkeer, wij mogen de rechter rijstrook gebruiken. We hebben dus ruimte zat om veilig door de tunnel te fietsen. Even voorbij de tunnel komen we dan toch weer op de smalle oude weg terecht die kronkelend op en neer loopt langs de grillige West kust, we worden getrakteerd op prachtige vergezichten De zware bewolking verpest het zich wel een beetje. Het weer is overigens zeer wispelturig, bij momenten een streepje zon, veel bewolking, af en toe wat regen en enkele onvoorspelbare rukwinden.
Wanneer we Agaete bereiken begint het zelfs volop te regenen en moeten we nog meer dan een half uur, rillend staan wachten in een portaaltje vooraleer we de sleutels van ons appartement krijgen.

Zo 17/02/2019 Een totaal ander parcours

We krijgen een totaal ander parcours dan gisteren. Toen ging het constant op en neer maar vandaag krijgen we een totaal ander profiel te verwerken: eerst 7km klimmen, vervolgens 3km dalen om dan weer 9km te moeten klimmen en tot slot een zalige afdaling van 10km.
Ook vandaag weer veel wielertoeristen onderweg en velen steken hun duim op als ze ons voorbijrijden of roepen 'respect'. Als we er tegen komen als we stil staan zoeken ze waar onze motor ergens verborgen zit. We zijn al 5 weken onderweg en voelen allebei dat onze conditie in die korte tijd er weer al een heel stuk op verbeterd is.

Za 16/02/2019 We negeren een wegversperring

Het traject langs de kronkelende kustweg gaat wel constant op en neer maar op een manier dat het zelfs een kolfje naar MJ haar hand is. Het is een aaneenrijging van inhammen die allemaal hetzelfde gemeen hebben: een klein haventje met ernaast een strand en langs de rotswanden een muur van hotels en appartementsgebouwen. Tussen Taurito en Puerto de Mogán is de weg afgesloten voor alle verkeer. Een passerend koppel zegt dat de weg al twee jaar is afgesloten vanwege instortingen en dat als we er toch zouden proberen door te rijden het risico lopen opgepakt te worden door de politie en beter een grote omweg kunnen fietsen. We twijfelen even maar zien zoveel wielertoeristen hun fietsen over de barricade heffen dat we besluiten om hetzelfde te doen maar wij moeten dan wel even al onze bagage van de fietsen halen. Achteraf zal blijken dat de weg is afgesloten vanwege slechts één wegverzakking waar we vlotjes over heen kunnen.
Ons logement voor vandaag ligt ergens in het midden tussen Puerto de Mogán en Mogán zelf. Voor inkopen te doen moeten we nog een kleine drie kilometer verder op tot Mogán. Tegen de avond willen we nog een terug naar Puerto de Mogán, we doen autostop tot daar en nemen de bus terug want autostop doen in het donker heeft weinig kans op slagen.

Puerto de Mogán

Puerto de Mogán

Vr 15/02/2019 Een bijzonder man

Onze fietsen kunnen in de living van ons appartementje blijven, we nemen de bus vandaag. Eerst tot Playa del Inglés maar al gauw komen we er achter dat we te vroeg zijn afgestapt. Even later nemen we een andere bus tot Faro de Maspalomas. Het is een plaats met massa toerisme op Gran Canaria. Eens even wandelen langs de boulevard met al zijn hotels restaurants en winkeltjes is voor eventjes leuk maar niet echt ons ding. Je kan ook door het Natural Dune reserve van Maspalomas wandelen, een miniatuur versie van de echte Sahara.
Terug in El Tablero ontmoeten we op straat toevallig een andere Vlaming, Alain is zijn naam. Hij heeft wel brute pech gehad, hij is gisteren gevallen bij het wandelen en nu zit zijn voet voor een maand in het gips. Wanneer zijn GSM begint te rinkelen nemen we afscheid van hem maar even later hebben we allebei een beetje het gevoel dat we de man een beetje in de steek hebben gelaten en misschien wel iets voor hem konden doen. We gaan terug op zoek naar hem, hulp heeft hij momenteel niet echt nodig maar tegen de avond komt hij wel op bezoek. Hij vind het fijn om nog eens te kunnen babbelen met andere Vlamingen. Alain blijkt toch wel een bijzonder man te zijn die al 20 jaar naar de Canarische eilanden komt en liefst van al met zijn tentje in de bergen doorbrengt, iemand die er van houdt dicht bij de natuur te leven.

Do 14/02/2019 Weer op zoek naar internet

Aangezien we geen internet hadden op de camping trekken we richting Maspalomas zonder te weten waar we terecht kunnen. Eenmaal aangekomen gaan we op zoek naar wifi. Twee horecazaken hebben geen wifi, dan proberen we in Supermercado Dino maar daar werkt het niet. Uiteindelijk kunnen we toch op het internet in een horecazaak naast de supermarkt.
Maspalomas is heel toeristisch maar veel keuze hebben we niet meer aan goedkope overnachtingsmogelijkheden. We proberen maximum 50 euro per overnachting en tot op heden lukt ons dat met prijzen die variëren tussen 35 en 50 euro, op de camping betaalden we 10 euro. Voor dat geld krijg je meestal een volledig ingericht appartementje of bungalow. Nu vinden we nog een gelijkvloers appartementje voor twee nachten in het nabijgelegen El Tablero, we kunnen er met de fietsen zo naar binnen rijden.
Voor de rest van de dag bekijken we hoe ons traject verder gaat verlopen op Gran Canaria. Het lukt ons om het traject van El Tablero tot Agaete langs de oostkust op te splitsen in drie etappes van respectievelijk 35, 29 en 33km. Het zijn relatief korte etappes maar we zijn er ons van bewust dat het wel eens drie zeer lastige etappes kunnen worden.

Wo 13/02/2019 Geen internet op de camping

We hebben een heerlijke nachtrust gehad, met alleen het geruis van de zee op de achtergrond en in de ochtend de vroege vogels die een serenade brengen voor de opkomende zon. We hebben het al vaker ondervonden dat we nog het best slapen in ons tentje.
We fietsen nog eens tot Telde, de tweede grootste stad van Gran Canaria na Las Palmas. We bezoeken het oude stadsgedeelte dat uit 3 stukken bestaat, allen gelinkt aan een heilige. San Juan heeft een basiliek, San Gregorio een kerk en San Francisco een schattig pleintje, het kerkje zelf was dicht.
In de namiddag willen we onze verdere reisplannen eens verder uitwerken maar daar hebben we wel internet voor nodig en dat werkt helaas al lang niet meer op deze camping.

Basiliek van San Juan

Basiliek van San Juan

Plaza San Francisco

Di 12/02/2019 Eindelijk kunnen we eens kamperen

Van Agüimes tot Playa de Vargas is het amper 10km fietsen. Vooraleer te vertrekken wandelen we nog eens door Agüimes en bezoeken nog het plaatselijk museum over zijn geschiedenis. Agüimes is een volledig gerestaureerd middeleeuws stadje en we logeren in het hard ervan.
Tegen de middag zijn we al in Playa de Vargas en voor het eerst zullen we eindelijk eens kunnen kamperen en nog wel op een min of meer degelijke camping die toch wel betere tijden heeft gekend. We kunnen nog kiezen tussen een cabanio en ons eigen tentje opzetten. Wanneer ik met de dame van de receptie een kijkje ga nemen is de keuze snel gemaakt dat we voor ons eigen tentje gaan. De cabanios zijn erg klein en zeer warm. De 26 kampeerplaatsen voor tentjes zijn zo gemaakt dat ze beschut zijn tegen de wind en een rieten afdakje geeft voldoende schaduw om te verhinderen dat je tent een sauna wordt. We boeken meteen voor twee nachten.
Hier op Gran Canaria zijn er maar 2 officiële campings. Wel zijn er nog plaatsen in de bergen waar je mag kamperen maar je moet daar de toestemming voor hebben maar de procedure die je daarvoor moet volgen is zeer omslachtig en praktisch onmogelijk voor ons als fietsers.

Agüimes

Agüimes

Camping Playa de Vargas

Ma 11/02/2019 Terug naar de kust

Stipt zoals gisteren afgesproken brengt de poetvrouw onze bagage met haar autootje naar het dorpje en maar goed ook want zelfs zonder bagage is het lastig om onze fietsen tot daar te krijgen.
Het verder verloop van de etappe is veel makkelijker dan gisteren. Over een afstand van 12km moeten we nog zo'n 500m naar omhoog maar daarna loopt het overwegend lekker bergaf tot in Agüimes, we zijn dan ook weer in de richting van de kust aan het fietsen. Tijdens het fietsen kunnen we genieten van heerlijke geuren, Gran Canaria staat dan ook helemaal in bloei. Onderweg passeren we heel veel wielertoeristen. Enkelen die langs de weg staan beginnen te applaudisseren als we passeren en even later komt er eentje naast MJ fietsen om te vragen hoeveel kilo bagage we wel niet meesleuren.
Boven in de bergen boven de 1000m was het al zeer zonnig en aangenaam weer beneden in Agüimes halen we zelfs al 26°.

Tejeda

Ons verblijf nabij Tejeda

Uiterst lins onderaan  ons verblijf, en rechts boven het dorpje Tejeda

Zo10/02/2019 Op naar het middelpunt van Gran Canaria

Het zal een korte maar zware klus worden vandaag. Over een afstand van 22 kilometer moeten we gestaag omhoog, van 600m naar 1529m. We zijn nog maar amper 5km ver of we stuiten weer eens op een afgesloten weg wegens werken. Om er voorbij te geraken moeten we een omweg maken waarvan de eerste 800m zó steil zijn dat we verplicht zijn onze fietsen samen een per een naar boven te duwen.
Op het hoogste punt van onze route ligt 'Cruz de Tejeda'. Je mag het echt wel het middelpunt van Gran Canaria noemen, het trekt dan ook heel veel toeristen en het is alsof ze vandaag allemaal voor een motorfiets hebben gekozen. We denken dat dit wel het hoogste punt is dat we op Gran Canaria zullen aandoen met onze zwaar gepakte fietsen. De laatste 8km gaan dan weer steil naar beneden, het landschap hier is totaal anders dan wat we tot nu toe te zien kregen op de Canarische eilanden en toch wel praktisch adem benemend te noemen.
Onze overnachtingsplaats in 'Alojamiento rural de Montaña' ligt in Tejeda maar om er te geraken moeten we wel nog een heel eindje in een dal duiken we zitten dan ook echt in de middle of nowhere.
Het is zondag en de winkels zijn dicht, het is ondertussen dan ook al 16u voorbij. We moeten ook nog 800meter zéér steil terug naar boven stappen om weer in het centrum van Tejeda terecht te komen. Buiten een plat broodje met een likje confituur hebben we vandaag nog niets gehad, we gaan dus op zoek naar een restaurantje, het eerste op onze reis, om te eten en of het gesmaakt heeft.

In het centrum zien we de poetsvrouw die ons ook binnen liet in ons logement. We hebben met haar een prijs afgesproken om onze bagage morgenvroeg naar het centrum van Tejeda te brengen in haar auto. Dit om te vermijden dat we al uitgeput zijn met onze volgepakte fietsen naar boven te duwen alvorens aan ons volgend traject van 51km te beginnen. Toch handig als je wat Spaans spreekt.

Cruz de Tejeda