Er lopen twee wegen richting Agaete, de oude CG200 en de splinternieuwe en bredere CG2. Op de OSM-kaart die ik gebruik voor mijn GPS staat de CG2 niet vermeld. Het traject dat ik had voorbereid voor mijn GPS loopt dan ook langs de oude CG200 maar al meteen blijkt dat de oude CG200 niet meer in gebruik is en volledig is afgesloten, we moeten dus wel langs de nieuwe CG2. De nieuwe weg heeft 3 rijstroken, 2 voor degenen die bergop rijden en een voor degenen die naar beneden komen. Op het zicht geeft zo'n lange rechte weg de indruk dat het slechts vals plat is maar aan onze kuiten voelen we wel dat de bordjes langs de weg die een stijgingspercentage van 6% aangeven wel degelijk juist zijn. We worden dan ook nog eens meermaals getrakteerd op een sterke tegenwind.
Na zes kilometer zien we dan toch weer een afslag naar de oude CG200. We beginnen te twijfelen welke weg moeten we nu nemen. Als we de oude weg nemen moeten we tot 600 meter omhoog fietsen, van de CG2 weten we dat er een lange tunnel is door de berg. We vragen ons af of we er wel met de fiets door kunnen/mogen rijden. Voor de zekerheid doen we een passerende auto stoppen en vragen aan de chauffeur of het mogelijk is. Het zou geen enkel probleem zijn. We besluiten dan toch maar op de CG2 te blijven, gelukkig. Drie kilometer verderop komen we aan de tunnel. Hij 3.162 meter lang goed verlicht en (alsof men het speciaal voor ons heeft gedaan) is de rechter rijstrook afgesloten voor het gemotoriseerd verkeer, wij mogen de rechter rijstrook gebruiken. We hebben dus ruimte zat om veilig door de tunnel te fietsen. Even voorbij de tunnel komen we dan toch weer op de smalle oude weg terecht die kronkelend op en neer loopt langs de grillige West kust, we worden getrakteerd op prachtige vergezichten De zware bewolking verpest het zich wel een beetje. Het weer is overigens zeer wispelturig, bij momenten een streepje zon, veel bewolking, af en toe wat regen en enkele onvoorspelbare rukwinden.
Wanneer we Agaete bereiken begint het zelfs volop te regenen en moeten we nog meer dan een half uur, rillend staan wachten in een portaaltje vooraleer we de sleutels van ons appartement krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten