Het was al vaak het geval dat de zwaarste/langste beklimming in het begin van een etappe zit en vandaag is dat niet anders. Onderweg moeten we ook nog eens door een 578m lange tunnel, op zich geen probleem moest hij verlicht zijn maar gelukkig is het een vrij rustige weg.
Aanvankelijk is het weer nog redelijk goed maar naarmate de dag vordert neemt de bewolking toe en in de laatste 10 kilometers begint het te stortregenen en nergens ook maar iets om te schuilen. Als twee verzopen eenden komen we in Barrlovento aan. We schieten de eerste bar die we tegen komen in om iets te eten en te drinken, we blijven zitten tot het ophoud met regenen, meer dan 2 uur. Vooraleer we naar de camping gaan doen we nog even de nodige,inkopen in de spar.
Die laatste kilometers naar de camping verlopen echter niet gesmeerd, door de nattigheid schuift MJ haar voet van de pedaal, ze komt ten val en rolt in de gracht langs de kant van de weg, schade valt gelukkig best mee.
Gelukkig hebben we vandaag ook gekozen voor een cabaña, een pak comfortabeler dan op de vorige camping. Het sanitair is ook moderner. De dame aan de receptie heeft ons al dadelijk gezegd een warme douche hangt af van de zon, geen zon dus geen warm water. We nemen dus genoegen met de koude douche die we al overvloedig gehad hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten